Ak Hun İmparatorluğu

Bizans kaynaklarında Eftalitler olarak adlandırılan bu devlet, resmi tarihlere göre MS. 420- MS. 562 yılları arasında Baktriya (Toharistan), Soğd, Hirkania (Gürgen) Özbekistan (Maveraünnehir), Afganistan, Doğu Türkistan (Tarım Havzası), Hindukuş Dağları, Pakistan'ın ve Hindistan'ın kuzey taraflarında hüküm süren bir Türk devletidir.

Ak Hun İmparatorluğu'nun en büyük iki kabilesi Uar ve Hun kabileleri idi. Yönetime daha çok bu kabileler hakim oluyordu. Başkenti Kunduz ve daha sonra Belh olmuştur.

Ak Hun İmparatorluğu, sürekli İran'ın içişlerine müdahale edebilen güçlü bir devlet olmuştur. 420'de Ak Hunlar'ın başına Aksuvar geçince, I. Firuz'u İran tahtına çıkardı. Ancak bir müddet sonra Aksuvar ile I. Firuz'un arası açılınca Ak Hunlar, İran'ı mağlup etmişlerdir. Aksuvar, daha sonra Hindistan'a sefer düzenlemiştir. 480 yıllarında İran'da patlak veren Mazdek İsyanı'nı Ak Hunlar bastırmıştır. Daha sonra Toraman döneminde, Tarım Havzası ve İpek yolu ele geçirilmiştir. Mihiragula zamanında, Hindistan'ın kuzeyinin zaptı kesinleşmiştir. Sasaniler ve Göktürkler arasındaki antlaşmayla her iki devletin Ak Hunlar'a saldırmasıyla Ak Hunlar 562 yılında yıkılmıştır.

Yöneticileri

1. Aksuvar (440–470)

(Bilinmiyor) - (470 - 496)

2. Toraman - (496–502)

3. Mihirakula - (502–530)

4. Lakhana (530-562)